Do cech odmianowych kapusty pekińskiej należy zaliczyć długość okresu wegetacji, przydatność do uprawy pod osłonami (szklarnia, tunel foliowy) lub polowej prowadzonej na zbiór wiosenny, letni i jesienny, barwę liści wewnętrznych, odporność na wybijanie w pędy kwiatostanowe, na choroby oraz trwałość przechowalniczą. Natomiast ze wzglę­du na cechy charakterystyczne główek, a przede wszystkim kształti wysokość, wyróżnia się dwa podstawowe typy odmianowe tego warzywa: napa oraz michihili (fot. 1). Istnieją ponadto kapusty pekińskie typu sałatowego, które nie tworzą główek lub ich główki są mocno rozchylone w części wierzchołkowej.

Fot. 1. Kapusta pekińska napa (z prawej) i michihili Taranko F₁ (z lewej)

Typy odmianowe

Typ napa, zwany także wong bok lub chefoo — obejmuje odmiany kapusty pekińskiej formujące główki baryłkowate do lekko wydłużonych, o ściśle przylegających do siebie liściach i dob­rze zamkniętym wierzchołku. Wysokość główek dochodzi zazwyczaj do 20–40 cm, a ich średnica nie przekracza 20 cm. Do tego typu należą najbardziej popularne formy odmianowe kapusty pekińskiej.

Typ sałatowy — zbiory roślin przeprowadza się niekiedy w fazie rozrośniętej rozety, a przy pełnej dojrzałości niektóre z odmian wyglądem przypominają odwrócony stożek, szeroki w części wierzchołkowej, liście wewnętrzne są barwy od kremowej poprzez zielono-żółtą do żółtej. Odmianami należącymi do tej grupy są 'Santo Serrated Leaved', 'Shantung' i 'Lettucy Type' F₁.

Typ michihili (chihili) — prekursorem tej grupy odmianowej była 'Chihili', pochodząca z północnych Chin. Typ ten obejmuje odmiany o główkach zwartych, dość wąskich, cylindrycznych w kształcie i wydłużonych, nieznacznie lub silnie zwężających się ku wierzchołkowi (fot. 2). Osiągają one zwykle wysokość 35–60 cm, a ich średnica jest około 3-krotnie mniejsza od wysokości. Kapusta pekińska michihili cechuje się słodkim smakiem, jest bardziej soczysta niż typ napa i jest przeznaczana głównie do bezpośredniej sprzedaży, chociaż dobrze się przechowuje. Ma dość długi okres wegetacji, wynoszący często ponad 70 dni od sadzenia. Należące do typu michihili odmiany to: 'Green Rocket' F₁, 'Greenwich' F₁, 'Branko' F₁, 'Chiko' F₁, 'Early Jade Pagoda' F₁, 'Jade Pagoda' F₁, 'Michihili', 'Monument' F₁, 'Taranko' F₁. Z wymienionych wyżej, obecnie są oferowane na naszym rynku, między innymi 'Green Rocket' F₁ i 'Greenwich' F₁.

Fot. 2. Przekrój podłużny przez główkę kapusty pekińskiej typu michihili

Odmiany

Spośród odmian michihili na uwagę zasługuje 'Green Rocket' F₁ (fot. 3) z firmy Takii Seed. Jest to średnio późny mieszaniec (okres wegetacji od posadzenia około 70 dni), głównie do uprawy na zbiór jesienny. Tworzy wysokie główki, osiągające 40–50 cm, wąskie, silnie zwężające się ku wierzchołkowi, składające się z kruchych liści, zielonych zewnętrznych i jasnożółtych wewnętrznych. Główki osiągają średnią masę około 1,5–2,5 kg. Odmiana ta jest tolerancyjna wobec mączniaka rzekomego, mało wrażliwa na przymrozki jesienne. Przeznaczona do bezpośredniego spożycia, idealna na surówki i sałatki, może być przechowywana do kwietnia. Odmiana 'Monument' F₁, również hodowli Takii Seed, jest mieszańcem średnio późnym do późnego, osiągającym dojrzałość po około 80 dniach. Główki, o wysokości ponad 45 cm, mają intensywnie zielone liście zewnętrzne oraz biało-seledynowe wewnętrzne. Przeznaczona do uprawy jesiennej na bezpośrednie spożycie i przechowywanie, cechuje się ponadto dobrą tolerancją wobec wielu chorób.

Fot. 3. Odmiana Green Rocket F1 — początek wiązania główek (a), główka handlowa (b)

W ofercie firmy Bejo Zaden w ubiegłych latach znajdowały się odmiany kapusty pekińskiej należące do typu michihili. 'Chiko' F₁
to późny mieszaniec do uprawy w terminie letnio-jesiennym, o dłu­gich główkach kształtu cylindrycznego, dochodzących do 45 cm. Liście zewnętrzne są intensywnie zielone, tworzące główkę — kruche. Wykazuje sporą tolerancję wobec gnicia liści, bardzo dobrze znosi transport oraz przechowywanie. Następną odmianą jest 'Taranko' F₁, która ma główki o wysokości do 30–40 cm, dość szerokie jak na typ michihili. Główki mogą osiągnąć masę dochodzącą nawet do 4 kg, zazwyczaj jednak, odpowiednio regulując rozstawę, uzys­kuje się masę około 1,5–2 kg. Odmiana o rozłożystym pokroju i żywozielonych liściach zewnętrznych, białych do białożółtych liściach wewnętrznych. 'Taranko' F₁ może być uprawiana w polu w terminie letnio-jesiennym, a jej okres wegetacji wynosi około 70–75 dni (średnio późna do późnej). Dobrze plonująca i wykształcająca główki bardzo dobrej jakości, przeznaczona jest głównie do bezpośredniego spożycia, możliwe jest również jej przechowywanie do marca.

Odmiana 'Jade Pagoda' F₁, pochodząca z firmy Sakata Seed, należy do grupy średnio wczesnych do średnio późnych, wykształca wysokie (40–45 cm) główki, cylindrycznego kształtu, osiągające masę nawet 3 kg. Liście zewnętrzne jasnozielone do zielonych, wewnętrzne mają barwę jasnożółtą, są kruche. Przeznaczona do uprawy jesiennej, dobrze znosi okresowe spadki temperatury. Od niedawna na naszym rynku oferowana jest kolejna odmiana tej samej hodowli, mianowicie 'Greenwich' F₁, o podobnej wczesności jak 'Jade Pagoda' F₁ (okres wegetacji 70–75 dni od posadzenia), główki jej są jednak nieco krótsze, a liście ciemnozielone, wykazuje również większą tolerancję wobec tipburn. Odmiana ta polecana jest do uprawy na zbiór jesienny. Ma dobrą odporność na przedwczesne wybijanie w pędy kwiatostanowe.

Należy jeszcze wspomnieć o klasycznej odmianie tego typu kapusty pekińskiej, jaką jest 'Michihili', powstała w II połowie XIX wieku i uprawiana dotychczas (głównie na zbiór jesienny). Jej okres wegetacji wynosi około 70–80 dni, główki osiągają wysokość 40–50 cm i średnicę 10–15 cm, liście wewnętrzne są biało-seledynowe i słodkie w smaku.