Do rodzaju koprosma (Coprosma) z rodziny marzanowatych (Rubiaceae) należy około 90 gatunków zawsze zielonych krzewów i małych drzew, pochodzących z Nowej Zelandii. W Europie są one rzadkością. W uprawie jako roślina doniczkowa bywa spotykana Coprosma x kirkii 'Variegata'. Mieszaniec C. x kirkii powstał w wyniku krzyżowania C. baueri i C. acerosa.

W 2005 roku pojawiła się w Polsce jako nowość Coprosma 'Fire Burst'. Wywodzi się ona od koprosmy Bauera (C. baueri). Innymi, czasami spotykanymi odmianami tego gatunku są: 'Marginata', 'Storkii' i 'Variegata'. Koprosma 'Fire Burst' to niski, zwarty, zawsze zielony, pięknie ulistniony i intensywnie się rozgałęziający krzew (fot.). Liście są drobne — mają długość do około 1 cm i szerokość 0,5 cm — jajowate i bardzo liczne. Ich podstawowy ciemnozielony kolor jest maskowany przez szeroki pomarańczowy brzeg, który jesienią staje się jasnopomarańczowoczerwony, ale prześwitujące drobne zielone plamki widoczne są także zimą. Krzewy te uprawia się w większych doniczkach, są odpowiednie do dekoracji chłodnych wnętrz i ogrodów zimowych.

Koprosmę rozmnaża się przez sadzonki wierzchołkowe, ewentualnie śródpędowe, długości 5–7 cm, które mogą być sporządzane w ciągu całego roku. W podłożu o temperaturze 20°C, złożonym z torfu (75%) i perlitu (25%) lub w innym odpowiednim do sadzonkowania ukorzeniają się po upływie 3–4 tygodni. Młode rośliny sadzi się po pięć do doniczek o średnicy 10 cm. Podłożem może być substrat torfowy, torfowo-korowy bądź ziemia znormalizowana S₁. Zalecana na tym etapie uprawy temperatura powietrza w szklarni wynosi 16–20°C. Korzystne jest dla tej rośliny światło rozproszone. Młode koprosmy przycina się dwukrotnie, pierwszy raz po upływie 6–8 tygodni po posadzeniu do doniczek, a drugi raz po kolejnych czterech tygodniach. Produkcja roślin handlowych trwa około 14 tygodni. Można ją skrócić sadząc do jednej doniczki więcej niż pięć młodych roślin i tylko jeden raz je przycinając. Koprosma ma przeciętne wymagania pokarmowe. Należy ją podlewać obficie (powinno to być jednak skorelowane z wielkością i tempem wzrostu roślin oraz temperaturą w pomieszczeniu). Roślina ta nie znosi przesuszenia podłoża, choć nie toleruje również jego "przelania". Sprzyja jej jasne stanowisko, ale bez bezpośredniego silnego promieniowania słonecznego. Dobrze znosi transport. Starsze okazy mogą latem zdobić balkony, tarasy i werandy. Choroby i szkodniki dotychczas nie sprawiały problemów w uprawie koprosmy.