Najważniejsze zasady uprawy papryki przypomniała dr Agnieszka Stępowska z Instytutu Warzywnictwa w Skierniewicach. O powodzeniu uprawy w dużym stopniu decyduje jakość rozsady, dlatego należy zadbać o to, by rośliny nie były przerośnięte i wybujałe. Na prawidłowy rozwój młodych roślin wpływa ich odżywienie. Sadzenie starej rozsady z nadmiernie przerośniętą bryłą korzeniową skutkuje słabymi przyjęciami i powolnym wzrostem roślin po posadzeniu — w takiej sytuacji korzystne może być dolistne dokarmianie po posadzeniu nawozami zawierającymi azot i fosfor. Gdy przygotowuje się stanowisko pod uprawę papryki i planuje się wykorzystanie obornika, najlepiej nawozić nim glebę jesienią lub wczesną wiosną. Sadzenie roślin po upływie 2–3 tygodni od użycia świeżego obornika powodować może uszkodzenie systemu korzeniowego, a nawet poparzenie roślin, ponieważ świeży obornik zawiera dużo azotu w formie amonowej, a gdy rośliny pobiorą go zbyt dużo, następują poparzenia liści. Prelegentka zalecała, by przy wyborze nowego stanowiska pod uprawę papryki unikać miejsc, na których uprawiane były zboża w monokulturze lub rośliny wieloletnie, ponieważ często takie „nowizny” są siedliskiem grzybów z rodzaju Fusarium. Zaburzenia we wzroście owoców często są spowodowane nieprawidłowymi warunkami (temperatura, wilgotność) podczas kwitnienia i zawiązywania owoców. W pewnym stopniu można temu przeciwdziałać wybierając do uprawy odmiany bardziej tolerancyjne wobec warunków klimatycznych. Często w minionym roku obserwowane były zaburzenia w postaci jasnych plamek na owocach papryki (fot. 1). Według dr A. Stępowskiej, są one powodowane poparzeniami parą wodną. W ubiegłym roku temperatura w tunelach w godzinach porannych wzrastała bardzo szybko i para wodna zgromadzona podosłoną w ciągu nocy powodowała poparzenia owoców. Takie oparzenia są powszechnym zjawiskiem w krajach o gorącym klimacie, np. na południu Hiszpanii, w Maroku czy Izraelu.
Fot. 1. Plamki na owocach papryki to skutek poparzenia przez parę wodną
Możliwości nawożenia papryki nawozami firmy Scotts omówił współpracujący z nią Andrzej Miąsko. Zalecał, aby rozsadę nawozić nawozem Osmocote Start (12-11-17 + mikro) w dawce 1–1,5 kg/m3 przygotowywanego podłoża lub, gdy podawany jest on posypowo, 40–50 g/m2. Zawarte w tym nawozie składniki są stopniowo (przez 6 tygodni) uwalniane do podłoża, nie dochodzi więc do gwałtownego wzrostu zasolenia, a potem spadku zawartości składników pokarmowych — co zdarza się przy używaniu nawozów tradycyjnych. Do nawożenia roślin na miejscu stałej uprawy A. Miąsko polecał nawóz Agroblen (20-10-10 + 4 MgO), w którym otoczkowana jest ponad połowa zawartego azotu, a więc uwalniany jest on stopniowo w trakcie wzrostu roślin. Uzupełnieniem nawożenia pogłównego Agroblenem powinna być fertygacja. Do płynnego nawożenia przydatne mogą być nawozy z serii Solinure, w stężeniu 0,1–0,15%. W warunkach niekorzystnych dla wzrostu lub w przypadku wystąpienia objawów niedoborów składników pokarmowych najszybciej można ich dostarczyć roślinom w dokarmianiu dolistnym. Do tego celu A. Miąsko polecał nawozy z serii Agroleaf w stężeniu 0,15–0,2%. Agroleaf fosforowy korzystnie jest aplikować po posadzeniu rozsady, ponieważ wzmacnia on system korzeniowy młodych roślin. Dla pobudzenia wzrostu wegetatywnego polecany jest Agroleaf azotowy lub total, a w okresie kwitnienia i dojrzewania owoców można zastosować Agroleaf potasowy.
Prezentując ofertę odmianową Zbigniew Chuchnowski (fot. 2) przedstawiciel firmy Syngenta Seeds przypomniał znaną już w rejonie Radomia paprykę Yecla F1, która w minionym sezonie bardzo dobrze się sprawdziła jako odmiana eksportowa. Jest ona wczesna, ma nieduże (160–180 g) owoce w typie blok, wybarwiające się na czerwono (fot. 3). Są odporne są na mikrospękania, a po zbiorze długo zachowują trwałość. Producentom, którzy planują sprzedaż na rynku krajowym, Z. Chuchnowski polecał odmianę Arguedas F1 również o owocach czerwonych, większych niż u poprzedniczki (170–190 g). Jest ona nieco późniejsza od wspomnianej wcześniej odmiany. Ma bardzo wyrównane owoce o wysokiej jakości. Aby papryka nie zakleszczała się w dolnych partiach rośliny, 2 lub 3 pierwsze owoce powinny zostać zebrane, gdy są jeszcze zielone. Lustro F1 to odmiana o owocach typu blok wybarwiających się na żółto. Są one wyrównane i twarde, mają grubą ściankę i masę około 160–180 g. Odmiana ta równomiernie zawiązuje owoce na całej wysokości rośliny.
Fot. 2. Zbigniew Chuchnowski scharakteryzował odmiany papryki polecane
do uprawy w tunelach foliowych
Fot. 3. Odmiana Yecla F1 dobrze sprawdziła się jako towar eksportowy