PAPRYKOWE SPOTKANIA NA NOWY SEZON

    5 grudnia ub. roku w Przytyku oraz w Klwowie spotkania poświęcone uprawie papryki zorganizował Mazowiecki Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Radomiu oraz firmy Syngenta Seeds i Scotts.



    Najważniejsze zasady uprawy papryki przypomniała dr Agnieszka Stępowska z Instytutu Warzywnictwa w Skierniewicach. O powodzeniu uprawy w dużym stopniu decyduje jakość rozsady, dlatego należy zadbać o to, by rośliny nie były przerośnięte i wybujałe. Na prawidłowy rozwój młodych roślin wpływa ich odżywienie. Sadzenie starej rozsady z nadmiernie przerośniętą bryłą korzeniową skutkuje słabymi przyjęciami i powolnym wzrostem roślin po posadzeniu — w takiej sytuacji korzystne może być dolistne dokarmianie po posadzeniu nawozami zawierającymi azot i fosfor.


    Gdy przygotowuje się stanowisko pod uprawę papryki i planuje się wykorzystanie obornika, najlepiej nawozić nim glebę jesienią lub wczesną wiosną. Sadzenie roślin po upływie 2–3 tygodni od użycia świeżego obornika powodować może uszkodzenie systemu korzeniowego, a nawet poparzenie roślin, ponieważ świeży obornik zawiera dużo azotu w formie amonowej, a gdy rośliny pobiorą go zbyt dużo, następują poparzenia liści. Prelegentka zalecała, by przy wyborze nowego stanowiska pod uprawę papryki unikać miejsc, na których uprawiane były zboża w monokulturze lub rośliny wieloletnie, ponieważ często takie „nowizny” są siedliskiem grzybów z rodzaju Fusarium.


    Zaburzenia we wzroście owoców często są spowodowane nieprawidłowymi warunkami (temperatura, wilgotność) podczas kwitnienia i zawiązywania owoców. W pewnym stopniu można temu przeciwdziałać wybierając do uprawy odmiany bardziej tolerancyjne wobec warunków klimatycznych. Często w minionym roku obserwowane były zaburzenia w postaci jasnych plamek na owocach papryki (fot. 1). Według dr A. Stępowskiej, są one powodowane poparzeniami parą wodną. W ubiegłym roku temperatura w tunelach w godzinach porannych wzrastała bardzo szybko i para wodna zgromadzona podosłoną w ciągu nocy powodowała poparzenia owoców. Takie oparzenia są powszechnym zjawiskiem w krajach o gorącym klimacie, np. na południu Hiszpanii, w Maroku czy Izraelu.



    Fot. 1. Plamki na owocach papryki to skutek poparzenia przez parę wodną


    Możliwości nawożenia papryki nawozami firmy Scotts omówił współpracujący z nią Andrzej Miąsko. Zalecał, aby rozsadę nawozić nawozem Osmocote Start (12-11-17 + mikro) w dawce 1–1,5 kg/m3 przygotowywanego podłoża lub, gdy podawany jest on posypowo, 40–50 g/m2. Zawarte w tym nawozie składniki są stopniowo (przez 6 tygodni) uwalniane do podłoża, nie dochodzi więc do gwałtownego wzrostu zasolenia, a potem spadku zawartości składników pokarmowych — co zdarza się przy używaniu nawozów tradycyjnych. Do nawożenia roślin na miejscu stałej uprawy A. Miąsko polecał nawóz Agroblen (20-10-10 + 4 MgO), w którym otoczkowana jest ponad połowa zawartego azotu, a więc uwalniany jest on stopniowo w trakcie wzrostu roślin. Uzupełnieniem nawożenia pogłównego Agroblenem powinna być fertygacja. Do płynnego nawożenia przydatne mogą być nawozy z serii Solinure, w stężeniu 0,1–0,15%. W warunkach niekorzystnych dla wzrostu lub w przypadku wystąpienia objawów niedoborów składników pokarmowych najszybciej można ich dostarczyć roślinom w dokarmianiu dolistnym. Do tego celu A. Miąsko polecał nawozy z serii Agroleaf w stężeniu 0,15–0,2%. Agroleaf fosforowy korzystnie jest aplikować po posadzeniu rozsady, ponieważ wzmacnia on system korzeniowy młodych roślin. Dla pobudzenia wzrostu wegetatywnego polecany jest Agroleaf azotowy lub total, a w okresie kwitnienia i dojrzewania owoców można zastosować Agroleaf potasowy.


    Prezentując ofertę odmianową Zbigniew Chuchnowski (fot. 2) przedstawiciel firmy Syngenta Seeds przypomniał znaną już w rejonie Radomia paprykę Yecla F1, która w minionym sezonie bardzo dobrze się sprawdziła jako odmiana eksportowa. Jest ona wczesna, ma nieduże (160–180 g) owoce w typie blok, wybarwiające się na czerwono (fot. 3). Są odporne są na mikrospękania, a po zbiorze długo zachowują trwałość. Producentom, którzy planują sprzedaż na rynku krajowym, Z. Chuchnowski polecał odmianę Arguedas F1 również o owocach czerwonych, większych niż u poprzedniczki (170–190 g). Jest ona nieco późniejsza od wspomnianej wcześniej odmiany. Ma bardzo wyrównane owoce o wysokiej jakości. Aby papryka nie zakleszczała się w dolnych partiach rośliny, 2 lub 3 pierwsze owoce powinny zostać zebrane, gdy są jeszcze zielone. Lustro F1 to odmiana o owocach typu blok wybarwiających się na żółto. Są one wyrównane i twarde, mają grubą ściankę i masę około 160–180 g. Odmiana ta równomiernie zawiązuje owoce na całej wysokości rośliny.



    Fot. 2. Zbigniew Chuchnowski scharakteryzował odmiany papryki polecane
    do uprawy w tunelach foliowych



    Fot. 3. Odmiana Yecla F1 dobrze sprawdziła się jako towar eksportowy

    Related Posts

    None found

    Poprzedni artykułW południowym Tyrolu (cz. I)
    Następny artykułOPTYMISTOM JEST ŁATWIEJ

    ZOSTAW ODPOWIEDŹ

    Wpisz treść komentarza
    Wpisz swoje imię

    ZGODA NA PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH *

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany, podajesz go wyłącznie do wiadomości redakcji. Nie udostępnimy go osobom trzecim. Nie wysyłamy spamu. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem*.