Mięta wonna jest byliną pochodzącą z południowej Europy. Jej biało obrzeżona odmiana 'Variegata' ma liście lekko ząbkowane, wzniesione pędy dorastające do około 40 cm wysokości i małe, niepozorne, jasnofioletowe kwiaty. Efektownie wygląda łączona z większymi roślinami, takimi jak dalie, gazanie czy petunie. Oprócz walorów dekoracyjnych, cenny jest również silny jabłkowy zapach tej rośliny. Z tego powodu nazywana jest czasem "miętą jabłkową".
Miętę łatwo można mnożyć z sadzonek pędowych od stycznia do marca. Po przesadzeniu ukorzenionych sadzonek, po jednej, do doniczek 10–12-centymetrowych, utrzymuje się przez tydzień temperaturę 18–20°C. Następnie należy uszczknąć wierzchołki pędów i obniżyć temperaturę do 12–14°C. Rośliny te tolerują również chłodniejszą uprawę, ale na zewnątrz raczej nie mogą u nas zimować. Wymagają pełnego oświetlenia. Dobrze rosną w podłożu o pH 5–6 z dodatkiem gliny. W czasie wegetacji zaleca się zasilać miętę co tydzień wodnym roztworem mieszanki nawozowej o stężeniu 0,1–0,2%. Produkcja materiału handlowego trwa od 2,5 do 4 miesięcy.
Pojemnik z miętą może być umieszczany zarówno w miejscach o pełnym nasłonecznieniu, jak i w półcieniu. Zbyt obficie nawożona staje się ekspansywna zagłuszając delikatniejsze gatunki. Roślina ta nie ma szczególnych wymagań co do podlewania.
W warunkach nadmiernej wilgotności powietrza atakowana jest przez szarą pleśń. Ze szkodników mogą być uciążliwe mszyce i mączlik.